بیش فعالی و اضطراب در کودکان | 9 نشانه که والدین باید جدی بگیرند

۵.شب ادراری دوباره بعد از ۶–۷ سالگی

شب ادراری دوباره بعد از سن ۶–۷ سالگی می‌تواند یکی از نشانه‌های اضطراب در کودکان بیش‌فعال باشد. این مشکل معمولاً با ترس، استرس یا تغییرات محیطی مانند مدرسه رفتن، جابجایی منزل یا اختلافات خانوادگی مرتبط است. کودک بیش‌فعال به دلیل حساسیت بالای عصبی و عدم توانایی کامل در تنظیم هیجانات، ممکن است در شب کنترل مثانه خود را از دست بدهد. والدین باید با صبر و حمایت برخورد کنند و از تنبیه یا سرزنش خودداری کنند، زیرا این کار باعث افزایش اضطراب می‌شود.

۶. مشکل شدید خواب

مشکل شدید خواب یکی دیگر از نشانه‌های شایع اضطراب در کودکان بیش‌فعال است. این کودکان به دلیل فعالیت ذهنی زیاد و تحریک‌پذیری عصبی، اغلب در به خواب رفتن یا حفظ خواب مشکل دارند. کمبود خواب می‌تواند تمرکز، حافظه و خلق و خوی کودک بیش‌فعال را تحت تأثیر قرار دهد و علائم اضطراب را تشدید کند.

۷. جدا شدن از مادر یا پدر برایش کابوس است

جدایی از والدین برای کودکان بیش‌فعال می‌تواند بسیار استرس‌زا باشد و گاهی به شکل کابوس یا اضطراب شدید ظاهر شود. این مسئله به ویژه هنگام رفتن به مدرسه یا مهد کودک شایع است. کودکان بیش‌فعال به دلیل هیجانات شدید و حساسیت عصبی بالا، به سختی از والدین جدا می‌شوند و ممکن است گریه، بی‌قراری یا مقاومت شدید نشان دهند.

۸. حساسیت بسیار زیاد به سرزنش و انتقاد

حساسیت بالا به سرزنش و انتقاد در کودکان بیش‌فعال یکی دیگر از نشانه‌های اضطراب است. این کودکان به دلیل اعتماد به نفس پایین و هیجانات شدید، هر نوع انتقاد را به شکل تهدیدی برای ارزش خود می‌بینند. واکنش‌های شدید به انتقاد می‌تواند شامل گریه، عصبانیت یا کناره‌گیری اجتماعی باشد. والدین و معلمان باید از روش‌های مثبت تقویت رفتار و تشویق استفاده کنند و به جای سرزنش، بازخورد سازنده و حمایتگرانه ارائه دهند.

۹. علائم جسمی هنگام اضطراب

علائم جسمی اضطراب در کودکان بیش‌فعال می‌تواند بسیار متنوع باشد و شامل تپش قلب، تعریق، لرزش دست‌ها، تهوع، سردرد یا گرفتگی عضلات باشد. این نشانه‌ها معمولاً زمانی ظاهر می‌شوند که کودک در موقعیت‌های استرس‌زا یا جدید قرار می‌گیرد. مغز کودکان بیش‌فعال به طور طبیعی حساس است و واکنش‌های فیزیولوژیک اضطراب در آنها شدیدتر از کودکان عادی است.

۱۰. اجتناب از موقعیت‌های جدید

اجتناب از موقعیت‌های جدید یکی از رفتارهای شایع در کودکان بیش‌فعال مضطرب است. این کودکان به دلیل حساسیت عصبی بالا و اضطراب شدید، از مواجهه با محیط‌ها، افراد یا فعالیت‌های جدید دوری می‌کنند. این اجتناب می‌تواند شامل عدم تمایل به حضور در مدرسه، بازی‌های گروهی، شرکت در فعالیت‌های فوق برنامه یا حتی تعامل با همسالان باشد. والدین و معلمان می‌توانند با روش مواجهه تدریجی، حمایت و تشویق، و ایجاد محیط امن و پیش‌بینی‌پذیر، به کودک بیش‌فعال کمک کنند تا اعتماد به نفس خود را تقویت کرده و از ترس‌ها عبور کند.

داروهای بیش‌فعالی اضطراب را بیشتر می‌کنند؟

یکی از نگرانی‌های والدین کودکان بیش‌فعال، تأثیر داروهای درمان بیش‌فعالی بر اضطراب است. برخی داروهای رایج، به ویژه محرک‌ها، ممکن است سطح اضطراب را افزایش دهند، زیرا سیستم عصبی کودکان بیش‌فعال حساس است و تغییرات شیمیایی ناشی از دارو می‌تواند واکنش‌های استرس‌زا را تشدید کند. برخی از داروهای محرک بیش‌فعالی، مانند متیل‌فنیدیت و آمفتامین‌ها، می‌توانند علائم اضطراب را در برخی کودکان تشدید کنند. این موضوع به ویژه در کودکانی که سیستم عصبی حساس دارند و به محرک‌ها به شدت واکنش نشان می‌دهند، مشاهده می‌شود.
با این حال، این بدان معنا نیست که همه کودکان بیش‌فعال دچار افزایش اضطراب با دارو می‌شوند. پزشک متخصص معمولاً با بررسی دقیق رفتار، سطح اضطراب و سلامت جسمانی کودک، دوز و نوع دارو را متناسب با نیاز او تعیین می‌کند. گاهی ترکیب دارو با درمان‌های غیر دارویی مانند رفتاردرمانی شناختی، مهارت‌های مدیریت هیجان و مشاوره روانشناسی، بهترین نتیجه را می‌دهد. والدین باید هنگام تجویز دارو، تغییرات رفتاری کودک را زیر نظر داشته باشند و در صورت مشاهده افزایش اضطراب یا علائم جسمی، با روانپزشک یا روانشناس کودک مشورت کنند. توجه به این نکته که اضطراب ممکن است با بیش‌فعالی همراه باشد و گاهی دارو می‌تواند آن را تشدید کند، به والدین کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرند و سلامت روان کودک خود را بهتر مدیریت کنند.