سکته مغزی چیست+ علائم سکته مغزی در خواب

درمان سکته مغزی (stroke)

یکی از مهم‌ترین سوالاتی که مطرح می‌شود این است که سکته مغزی چگونه درمان می‌شود و آیا قابل بهبود است؟
فاکتورهای اصلی برای بهبودی این‌گونه بیماران این است که نوع و مدت زمان سکته را مشخص کرده و سپس پزشک نوع درمان‌ را مشخص می‌کند. درمان باید زیر نظر پزشک متخصص مغز و اعصاب باشد. جراحان مغز و اعصاب به کمک هم بهترین راه درمانی را برای این عارضه پیشنهاد می‌دهند. همچنین در صورت آسیب‌ روحی روانی مانند افسردگی می‌بایست هر چه سریع‌تر از طریق درمان نوروفیدبک در مشهد اقداماتی انجام دهید. رایج‌ترین درمان‌ها برای درمان این آسیب که توسط پزشکان متخصص انجام می‌گیرد به شرح زیر است:

دارو درمانی

معمولا داروهای زیر برای این سکته تجویز می‌شود:
• وارفارین (داروی ضد انعقاد و جلوگیری از لخته شدن خون)
• آسپرین و کلوپیدوگزل (داروی ضد پلاکت)
• داروی TPA (فعال کننده پلاسمینوژن بافتی)
• آتورواستاتین (استاتین‌ها برای پایین آودن کلسترول)
• مهار کننده آنزیم تبدیل کننده آنژیوتانسین، مسدودکننده بتا و کانال‌های کلسیمی (داروهای فشار خون، تعادل یا ضعف عضلانی)
کاردرمانی (آموزش دوباره به مغز جهت ادامه فعالیت روزمره همچون بهبود حرکات دست و پا و کنترل عضلات)
شناخت درمانی (برطرف کردن مشکل حافظه و انجام تمریناتی جهت پیدا کردن تمرکز بالاتر)

پیشگیری از سکته مغزی

برای این‌که از بروز سکته مغزی جلوگیری کنید، لازم است سبک زندگی خود را تغییر دهید. این اولین قدم برای پیشگیری از سکته است. در زیر انواع روش‌های جلوگیری از سکته مغزی در خواب یا بیداری شرح داده شده که می‌توانید آن‌ها را پیاده سازی کنید:

1. فعالیت بدنی منظم

2. حفظ تناسب اندام و نگه داشتن وزن در محدوده مناسب

3. رعایت رژیم غذایی سالم

4. مصرف نکردن دخانیات و داروهای غیر مجاز مانند متامفتامین و کوکائین

5. مصرف کردن داروهایی که پزشک برای کنترل قند خون و فشار خون برایتان تجویز کرده است.

همچنین برای پیشگیری از سکته می‌بایست داروهای زیر را تحت نظر متخصص مغز و اعصاب مصرف کنید تا به این عارضه دچار نشوید.

•  آسپرین
•  هپارین
•  آگرنوکس
•  ریواروکسابان (Rivaroxaban)
•  اپیکسابان (Apixaban)
•  ادوکسابان ( APIXABAN)

عوارض سکته مغزی

طبیعی‌ است که این عارضه هم مانند سایر آسیب‌ها عوارضی داشته باشد. این عارضه‌ها با توجه به نوع و شدت آسیب متفاوت است. در برخی از افراد این عارضه به صورت خفیف و در برخی دیگر شدیدتر بروز می‌کند. در زیر انواع عوارضی که ممکن است پس از سکته مغزی به آن دچار شوید آورده شده:

زخم بستر

زخم بستر یکی از عارضه‌های شایع سکته مغزی بوده و به سرعت ایجاد می‌شود و معمولا در باسن، دنبالچه، پاشنه پا، شانه‌ها، پشت پا یا کناره‌های زانو و مچ پا ظاهر می‌شود.

عفونت مجاری ادراری

به طور معمول یکی دیگر از عوارض سکته، عفونت‌ مجاری ادراری است که در مجاری ادراری مانند مثانه، کلیه‌ها یا دیگر مجاری ادراری دیده می‌شود. این مشکلات با حضور خون در ادرار و همچنین کدر بودن ادرار، احساس سوزش هنگام دفع ادرار، دفع و گرفتگی در قسمت‌های زیرین شکم همراه است.
تشنج

تشنج یکی دیگر از عوارض سکته بوده که زمانی رخ می‌دهد که فعالیت‌های الکتریکی غیرطبیعی در سلول‌های مغز وجود داشته که باعث لرزش، انقباض و تغییر آگاهی احساسات می‌شود.

ترومبوز وریدی عمقی

ترومبوز وریدی عمقی در واقع لخته‌های خونی به شمار می‌روند که به علت بی‌حرکتی خونی ناشی از سکته در سیاهرگ پا ایجاد می‌شوند. این مشکل یک عارضه جدی بوده که به توجه فوری نیاز دارد تا از حرکت لخته‌ها به سمت ریه و گرفتگی آن جلوگیری شود.

سفت شدن غیر ارادی عضلات

بعد از سکته معمولا عضلات به صورت غیر ارادی شروع به سفت شدن می‌کنند. با این اتفاق دیگر اندام‌ها و عضلات نمی‌توانند حرکت کنند.
از دیگر عوارض این سکته می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• درد شدید عضلات و ناحیه سر
• عدم توانایی صحبت کرد‌ن
• عدم تمرکز و توانایی فکر کردن
• عدم کنترل احساسات و عواطف
• بروز تغییرات در توانایی فرد و تغییر رفتار او
• فلج ماهیچه‌ها و اندام‌های حرکتی در یک یا دو سمت بدن
• بروز آسیب حسی، حرکتی، عضلانی، شناختی
•  ضعیف شدن دستگاه تناسلی و کاهش کیفیت رابطه جنسی
• عدم کنترل مثانه و ایجاد مشکلاتی نظیر اسهال، یبوست، تکرر ادرار، بی‌اختیاری ادرار و مدفوع

استفراغ بعد از سکته مغزی نشانه چیست؟

استفراغ پس از سکته مغزی به طور معمول نادیده گرفته می‌شود و یا به عنوان یک آسیب کم اهمیت به شمار می‌رود. با این وجود، دانستن این‌که چرا و چگونه استفراغ می‌تواند به دنبال یک سکته مغزی رخ دهد،‌ می‌تواند نقش بسزایی در تشخیص سریع و زودهنگام این بیماری ایفا کند. استفراغ به طور معمول به دنبال تحریک‌ یا فشار بر مرکز استفراغ مغز بوده که آن‌ را می‌توان به عنوان پاسخ به آسیب‌های مغزی دانست. درمورد سکته مغزی باید خاطر نشان کرد که استفراغ در نتیجه تحریک یا فشار بر نقاط خاصی از مغز بوده که برای کنترل حالت تهوع هستند. این مناطق می‌توانند به علت خونریزی، تورم و یا آسیب‌هایی که به علت انسداد رگ‌های خونی هستند، تحت تاثیر قرار گیرند. به طور مثال در سکته‌های مغزی که در ساقه مغز اتفاق می‌افتند، احتمال بروز استفراغ بالاتر است. چرا که این قسمت از مغز به طور مستقیم روی سیستم کنترل تهوع و استفراغ اثر می‌کند.

همچنین استفراغ پس از سکته‌ها را می‌توان به عنوان یک علامت هشدار دهنده از‌ وضعیت پیچیده‌تر سکته مغزی در نظر گرفت. به طور مثال در مواقعی که سکته مغزی فشار داخل جمجمه‌ای را به دنبال دارد، استفراغ برای تلاش بدن برای کاهش این فشار اتفاق می‌افتد. چنین شرایطی یک وضعیت فوری پزشکی را نشان می‌دهد که به مداخله پزشکی نیاز است. از این رو باید استفراغ پس از سکته را یک‌ اتفاق مهم و جدی در نظر بگیرید. این آگاهی علاوه بر این‌که به تشخیص سریع سکته مغزی کمک می‌کند، بلکه باعث می‌شود تصمیم‌گیری‌های درمانی صحیحی انجام شود.
با توجه به این علائم، به خصوص زمانی که با سکته همراه هستند، می‌توان جان یک بیمار را نجات داد. چرا که به طور معمول فرد آسیب دیده پس از سکته دچار استفراغ می‌شود که سلامتی او کاملا به خطر می‌افتد. به دلیل این‌که مایعات بدن و مواد مغذی به سرعت خارج می‌شوند. از دیگر دلایل بروز این اتفاق می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

1. عوارض مصرف داروها

2. بروز یک سکته دیگر

3. ایجاد اختلالات دهلیزی قلب