درمان صرع و تشنج با نوروفیدبک

بیماری صرع چیست؟

به‌طورکلی می‌توان گفت بیماری صرع نوعی اختلال سیستم عصبی مرکزی یا اختلال نورولوژیکی است که موجب مختل‌ شدن فعالیت مغز و درنهایت تشنج می‌شود. در این بیماری فرد بدون هیچ دلیل خاص و مشخصی نظیر؛ افت قندخون، تب، کمبود کلسیم و… به‌صورت مکرر دچار حملات تشنج می‌شود.

امروزه برخی از افراد بیماری صرع را به نام تشنج می‌شناسند. اما این نکته را در نظر داشته باشید که تشنج تنها یک علامت است نه نام بیماری. صرع نوعی ایراد یا اشکال در مغز است که با حملات صرعی ناگهانی و تکرارشونده، حملاتی کوتاه‌مدت از رفتار غیرطبیعی، تغییر در وضعیت هوشیاری یا حرکات غیرطبیعی همراه است.

 فرد مبتلا به صرع در برخی موارد به‌صورت ناگهانی به زمین می‌افتد و دست و پاهایش سفت می‌شوند و درنهایت از هوش می‌رود. اما پس از گذشت چند ثانیه شروع به دست و پا زدن می‌کند و درنهایت به حالت اغما کامل می‌رود و هیچ صدایی نمی‌شنود.

لازم به ذکر است که نمی‌توان تنها با یک حمله تشنج گفت که فرد به بیماری صرع مبتلا شده است. اما اگر بدون علت یا پس از کنترل و رفع عوامل بازهم حملات صرعی تکرار شوند، فرد به صرع مبتلا شده است. تشنج در افراد مختلف علائم و نشانه‌های مختلفی نیز دارد. برای نمونه برخی افراد مبتلا به صرع دست‌ها و پاهای خود را به‌صورت مرتب تکان‌های ناگهانی می‌دهند. اما برخی دیگر هنگام تشنج تنها چند ثانیه به یک نقطه خیره می‌شوند.

 همچنین در برخی از افراد مبتلا به صرع تشنج به دنبال یک محرک حسی نظیر نور شدید ایجاد می‌شود. اما در برخی دیگر هیچ عامل شروع کننده‌ای وجود ندارد. البته این نکته را در نظر داشته باشید که درمان صرع و تشنج با نوروفیدبک یکی از چند فایده نوروفیدبک است و به سادگی امکان‌پذیر است و این بیماری دیگر به اندازه قبل ترسناک و خطرناک نیست.

انواع بیماری های صرع 

صرع یک بیماری مغزی است که با تشنج‌های ناگهانی و غیرطبیعی همراه است. این بیماری به چند نوع تقسیم می‌شود، از جمله:

صرع کانونی یک نوع از صرع است که فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در یک نقطه خاص از مغز شروع می‌شود و به صورت پیشرونده به سراسر مغز گسترش می‌یابد، که ممکن است به تشنج‌های کلی بدن منجر شود. در این نوع صرع، تشنج‌ها از یک نقطه خاص شروع می‌شوند و به سرعت به سایر مناطق مغز گسترش می‌یابند.

صرع عمومی یک نوع از صرع است که فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در سراسر مغز رخ می‌دهد و با تشنج‌های کلی بدن همراه است. در این نوع صرع، تمامی نقاط مغز درگیر می‌شوند و تشنج‌ها به صورت کلی بدن اتفاق می‌افتند.

صرع ترکیبی کانونی و عمومی نیز یک ترکیب از دو نوع صرع کانونی و عمومی است. در این نوع، فعالیت الکتریکی غیرطبیعی ابتدا در یک نقطه خاص از مغز شروع می‌شود و سپس به سراسر مغز گسترش می‌یابد، اما تشنج‌ها همزمان در بخش‌های مختلفی از بدن رخ می‌دهند.

صرع ناشناخته یک نوع از صرع است که نوع دقیق آن مشخص نشده است یا تشخیص دقیقی از آن قابل انجام نیست. این نوع صرع ممکن است به دلیل ویژگی‌های خاص بیمار یا عدم شناخت دقیق علائم، تشخیص داده نشود.

علائم و نشانه‌های صرع

مهم‌ترین و اصلی‌ترین علائم صرع به ترتیب مراحل عبارت است از:

• تحریک‌پذیری، رفتارهای غیرعادی یا گیجی موقت پیش از رخ‌دادن تشنج
• اسپاسم و انقباض عضلات که موجب بی‌هوشی فرد و به زمین‌افتادن وی می‌شود.
• خیره‌ شدن به یک نقطه به همراه نامنظم‌ شدن تنفس
• تکان خوردن‌های غیرقابل کنترل دست و پا یا صورت که می‌تواند از بیست ثانیه تا چند ساعت طول بکشد.
• در این مرحله از صرع فرد ممکن است که زبان خود را گاز بگیرد یا اینکه کنترل مثانه و روده خود را از دست بدهد.
• پس از متوقف‌ شدن تشنج ممکن است که فرد هوشیاری و حواس خود را بطورکامل از دست بدهد.
• بعد از هوشیاری فرد با علائمی نظیر؛ ترس، اضطراب، گیجی یا سردرد مواجه خواهد شد.