درمان استرس با نوروفیدبک امکان‌پذیر است؟

انواع اختلالات اضطرابی چیست ؟

اختلالات اضطرابی به عنوان تجربه‌های مزمن و شدید احساس ترس و اضطراب توصیف می‌شوند. افراد مبتلا احساس اضطراب زیادی در مورد رویدادهای آینده دارند و به واکنش به رویدادهای کنونی، دستخوش ترس می‌شوند. این مسئله می‌تواند به‌شدت بر عملکرد آن‌ها در زندگی روزمره تأثیر منفی بگذارد.

اختلالات اضطرابی، به استثنای اختلال مصرف مواد، یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی هستند و تقریباً ۲۸ درصد از افراد در طول عمر خود تحت تأثیر این اختلال قرار می‌گیرند. شیوع این اختلال بیشترین میزان خود را بین سنین ۳۰ تا ۴۴ سالگی دارد.
اختلالات اضطرابی شامل انواع مختلفی از بیماری‌ها و مشکلات روانی هستند که با احساسات نگرانی، استرس، و نگرانی مزمن همراه هستند و می‌توانند بر زندگی روزمره فرد تأثیر بگذارند. این اختلالات شامل:

1. اختلال پانیک (وحشت زدگی): در این اختلال، فرد دچار حملات ناگهانی اضطراب شدید و ترس می‌شود که ممکن است با علائم فیزیکی شدیدی همراه باشد، مانند تنگی نفس، تپش قلب، عرق‌ریزی و لرزش.

2. بازارهراسی (آگورافوبیا): افراد دچار این اختلال، از مواجهه با مکان‌های عمومی و بازارها می‌ترسند و ممکن است به علت ترس از تردد در این مکان‌ها، از شرکت در فعالیت‌های روزمره منع شوند.

3. هراس‌های اختصاصی یا ویژه (فوبیا‌ها): این اختلالات شامل ترس نامنطقی و شدید از چیزها یا موقعیت‌های خاص می‌شود؛ مثلاً ترس از ارتفاعات (اکروفوبیا)، حشرات (انتوموفوبیا) یا ترس از خون (همافوبیا).

4. اختلال اضطراب اجتماعی(جمع‌هراسی): افراد دچار این اختلال، از مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی می‌ترسند و نگرانی شدیدی از نقد یا قضاوت دیگران دارند که ممکن است باعث اجتناب از مواقع اجتماعی شود.

5. اختلال اضطراب فراگیر (منتشر): در این اختلال، اضطراب و نگرانی به طور مداوم و در مورد مسائل مختلف زندگی روزمره وجود دارد و ممکن است بدون علت مشخص باشد.

6. اختلال وسواس فکری-عملی: افراد مبتلا به این اختلال، افکار و نگرانی‌های مکرر (وسواس) دارند و عملکردهای تکراری (عملی) را برای کاهش استرس انجام می‌دهند، حتی اگر این عملیات ناگزیر به نظر نرسد.

7. اضطراب موقعیتی: این اضطراب معمولاً به مواقع خاص محدود می‌شود، مانند ترس از سوار شدن در وسایل نقلیه عمومی، حمله تاکسی یا ورود به مکان‌هایی که احساس امنیت ندارند.

اختلال اضطراب اجتماعی

اختلال اضطراب اجتماعی یک نوع اختلال اضطرابی است که افراد دچار ترس و نگرانی شدیدی از مواجهه با موقعیت‌های اجتماعی می‌شوند. افرادی که از این اختلال رنج می‌برند، ممکن است از مواقعی که باید با دیگران ارتباط برقرار کنند، مثل ملاقات با افراد جدید، شرکت در جلسات، گفتگوی عمومی یا حتی حضور در مکان‌های عمومی، می‌ترسند. این ترس می‌تواند به عوارضی مانند ترس از نقد و انتقاد دیگران، ترس از توهین یا رفتارهای شرم‌آور، و حتی ترس از شرم‌آوری در مواقعیت‌های عمومی منجر شود. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است از انجام کارهای روزمره و اجتماعی خودداری کنند و در نتیجه از افرادی که در اطراف آن‌ها هستند، دوری جسته و احساس تنهایی کنند. این اختلال می‌تواند بر کیفیت زندگی فرد و تعاملات اجتماعی‌اش تأثیر منفی بگذارد.

ترس افراطی یا فوبیا

ترس افراطی یا فوبیا، یک نوع اختلال اضطرابی است که در آن فرد به شدت ترسانده از یک موقعیت، موجود یا شرایط خاص می‌شود، به‌طوری که این ترس با واقعیت ارتباطی ندارد و در برابر موقعیت‌هایی که اکثر افراد به‌طور معمول با آن‌ها روبرو می‌شوند، افراطی و نامتعادل است. این اختلال می‌تواند در مورد اشیاء یا مواقع مختلفی مانند حیوانات، ارتفاعات، خوابیدن در محل‌های تاریک، پرواز، خون و آزمایشات پزشکی و غیره باشد. افراد مبتلا به فوبیا ممکن است از مواجهه با موقعیت یا شرایطی که ترس آن‌ها را برانگیزد، خودداری کنند و این موضوع می‌تواند به تحمل زندگی روزمره و اجتماعی آن‌ها آسیب بزند. درمان این اختلال معمولاً شامل روش‌های روان‌درمانی مثل روان‌درمانی شناختی-رفتاری و یا استفاده از داروهای ضداضطراب است.

اختلال وسواس فکری

اختلال وسواس فکری، یک نوع اختلال اضطرابی است که با تکرار و مکرر شدن فکرها، ترس‌ها یا تصورات ناخواسته و ناپسندی همراه است. افراد مبتلا به این اختلال ممکن است به صورت مداوم با افکار خود مبارزه کنند و سعی کنند تا با انجام عملیات ذهنی خاص یا رفتارهای خاص، احساسی ناخواسته را کنترل کنند. این افراد معمولاً از افکار و تصورات خود ناراحت می‌شوند و برای کاهش استرس و ناراحتی، به تکرار رفتارها یا عملیات ذهنی متمایل می‌شوند. مثال‌هایی از این افکار شامل ترس از آلوده شدن، ترس از ایجاد صدمه به دیگران، ترس از عدم اطمینان و غیره می‌باشد. درمان اختلال وسواس فکری معمولاً شامل روش‌های روان‌درمانی مثل روان‌درمانی شناختی-رفتاری (CBT)، داروهای ضداضطراب و ضدافسردگی و یا ترکیبی از این دو است.
اضطراب زشتی یا بد شکلی بدن یا BDD-
اضطراب زشتی بدن یا BDD، یک اختلال روانی است که در آن فرد به طرز مفرطی از شکل بدن خود ناراحت می‌شود. افراد مبتلا به BDD به طور مداوم به فکر و نگرانی درباره ابعاد، شکل، یا جزئیات خاصی از بدن خود می‌پردازند که به نظرشان زشت یا نامطلوب می‌آید. این نگرانی‌ها می‌تواند به اندازه‌ی زیادی از وقت و انرژی افراد را درگیر کند و باعث مشکلات اجتماعی، شغلی و روابط شخصی آن‌ها شود. افراد مبتلا به BDD ممکن است به طور مداوم در آینه نگاه کنند، تلاش کنند که بخش‌های خاصی از بدنشان را پنهان کنند یا از فعالیت‌های اجتماعی و رویدادهایی که نیازمند ظاهر شدن در جلوی دیگران است، دوری کنند. درمان BDD معمولاً شامل مشاوره روانشناختی و در مواردی داروها نظیر مهارکننده‌های عصبی می‌شود.