چگونه با ترسو بودن کودک برخورد کنیم؟ | راهکارهای عملی برای والدین

راهکارهای تقویت اعتماد به نفس در کودکان ترسو

تقویت اعتماد به نفس در کودکانی که ترس زیادی از خود نشان می‌دهند، نیازمند رویکردی دقیق، صبورانه و هدفمند است. ترسو بودن کودک ممکن است ناشی از تجربیات ناخوشایند، سبک تربیتی محدودکننده یا کمبود فرصت‌های ابراز وجود باشد. برای کمک به چنین کودکانی، والدین باید محیطی امن، حمایت‌گر و تشویق‌کننده فراهم کنند تا کودک بتواند بدون ترس از قضاوت، احساسات و توانایی‌های خود را ابراز کند.

یکی از راهکارهای مؤثر، تشویق کودک به مشارکت در فعالیت‌های گروهی مانند بازی‌های تیمی، کلاس‌های هنری یا ورزشی است. این تجربه‌ها به کودک کمک می‌کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را تقویت کرده و احساس ارزشمندی بیشتری داشته باشد. همچنین، تعریف و تمجید از تلاش‌های کودک، حتی اگر نتیجه مطلوبی نداشته باشد، نقش مهمی در شکل‌گیری اعتماد به نفس دارد. والدین باید از مقایسه کودک با دیگران پرهیز کنند و به جای تمرکز بر نقاط ضعف، توانمندی‌های منحصر به فرد او را برجسته سازند.

استفاده از جملات تأییدی مانند «تو می‌تونی»، «بهت افتخار می‌کنم» یا «اشتباه کردن طبیعیه» می‌تواند تأثیر عمیقی بر ذهن کودک بگذارد. در مواردی که ترس‌ها شدید یا پایدار هستند، مشاوره با یک دکتر روانشناس در مشهد یا شهر محل سکونت می‌تواند راهگشا باشد. در نهایت، ترسو بودن کودک نباید به عنوان ضعف تلقی شود، بلکه فرصتی برای رشد، شناخت بهتر و حمایت هدفمند از سوی خانواده و متخصصان است.

نقش والدین در کمک به کودک برای غلبه بر ترس

نقش والدین در کمک به کودک برای غلبه بر ترس بسیار حیاتی و تعیین‌کننده است. ترس در کودکان پدیده‌ای طبیعی است که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند تجربه‌های جدید، محیط‌های ناآشنا، یا شنیده‌ها و دیده‌های نگران‌کننده باشد. والدین با رفتارهای آگاهانه و حمایت‌گرانه می‌توانند به کودک کمک کنند تا با این احساس مقابله کرده و آن را مدیریت کند. اولین گام، پذیرش ترس کودک بدون قضاوت است.

والدین باید با دلسوزی و شنیدن فعال، احساسات کودک را جدی بگیرند و به او اطمینان دهند که ترسش قابل درک است. ایجاد فضای امن برای گفتگو، به کودک اجازه می‌دهد تا احساساتش را بیان کند و احساس تنهایی نداشته باشد. در مرحله بعد، آموزش مهارت‌های مقابله‌ای مانند تنفس عمیق، تصویرسازی ذهنی مثبت یا استفاده از داستان‌های الهام‌بخش می‌تواند مؤثر باشد.

والدین باید از برچسب‌زدن منفی مانند ترسو بودن کودک پرهیز کنند و به‌جای آن، بر تقویت اعتمادبه‌نفس و شجاعت او تمرکز کنند. همچنین، الگوسازی رفتاری نقش مهمی دارد. زمانی که کودک می‌بیند والدین با موقعیت‌های ترسناک با آرامش و منطق برخورد می‌کنند، یاد می‌گیرد که ترس قابل کنترل است. تشویق کودک به مواجهه تدریجی با عامل ترس نیز می‌تواند به کاهش اضطراب و افزایش احساس توانمندی منجر شود. در نهایت، صبوری، حمایت مستمر و تقویت رفتارهای مثبت، مسیر غلبه بر ترس را برای کودک هموار می‌سازد و به رشد روانی سالم او کمک می‌کند.