افسردگی وجودی را چطور باید شناخت و درمان کرد؟

آیا بحران وجودی می‌تواند منجر به افسردگی شود؟

بله، این امکان وجود دارد که یک لحظه چالش‌برانگیز فرد را به تفکر عمیق درباره زندگی و موضوعاتی مانند مرگ، معنویت، هویت و هدف وجودی سوق دهد. با این حال، نتیجه این تفکر ممکن است به توانمندی، آگاهی و خودتاییدی منجر شود. اما در شرایطی که این نوع تفکر به وجود نیاید، بحران وجودی می‌تواند علائمی مانند اضطراب، درماندگی، عصبانیت و افسردگی وجودی را ایجاد کند.

به طور کلی، اگر به طور مداوم با افکار وجودی دست و پنجه نرم می‌کنید و این افکار شما را دچار سردرگمی و ناامیدی می‌کنند، ممکن است به یک بحران وجودی دچار شده باشید. اگر این افکار بیش از دو هفته ادامه یابند و تأثیر منفی بر روی دیدگاه شما نسبت به خود، دیگران و نحوه عملکردتان در جهان بگذارند، ممکن است به اختلال افسردگی مبتلا شده باشید. در این صورت، مشاوره با یک دکتر روانشناس در مشهد می‌تواند به شما در درک بهتر این احساسات و یافتن راه‌های مقابله کمک کند.

آیا افسردگی وجودی واقعا یک نوع افسردگی محسوب می‌شود؟

بله، وقتی از افسردگی وجودی صحبت می‌کنید، به علائم خاصی اشاره می‌شود که یک متخصص سلامت روان می‌تواند در فرآیند تشخیص به آن‌ها توجه کند. این علائم ممکن است بر توانایی شما در انجام فعالیت‌های روزمره تأثیر بگذارند و بر نحوه نگاه شما به خود و دیگران تأثیر بگذارند. اگر این علائم برای دو هفته یا بیشتر ادامه یابند، یک متخصص ممکن است تشخیص دهد که شما به افسردگی مبتلا شده‌اید. انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد که علائم و شدت آن‌ها می‌تواند در افراد متفاوت باشد. رایج‌ترین این علائم شامل موارد زیر است:

– احساس غم، اضطراب یا پوچی
– ناامیدی و بدبینی
– تحریک‌پذیری غیرعادی و زودهنگام
– احساس گناه، حقارت یا درماندگی
– کاهش علاقه به فعالیت‌هایی که قبلاً لذت‌بخش بودند
– خستگی مداوم
– کاهش سرعت صحبت کردن یا حرکات
– بی‌قراری و انجام فعالیت‌های بی‌هدف
– دشواری در تمرکز یا تصمیم‌گیری
– اختلالات خواب
– تغییرات در وزن و عادات غذایی
– افکار خودکشی
– عدم بهبود دردهای جسمانی مانند سردرد یا مشکلات گوارشی

آیا افسردگی وجودی با فرآیند سوگواری ارتباطی دارد؟

تجربه یک فقدان بزرگ می‌تواند به بروز سوالات عمیق وجودی منجر شود. در زمان سوگواری یا در حین گذر از مراحل مرتبط با آن، طبیعی است که برخی جنبه‌های زندگی خود را زیر سوال ببرید. این نوع پرسش‌گری می‌تواند در برخی موارد به ایجاد یک بحران وجودی یا حتی علائم افسردگی منجر شود. به همین دلیل، افسردگی وجودی ممکن است بخشی از فرآیند سوگ باشد.

در این شرایط، علائم افسردگی ممکن است پس از پذیرش فقدان یا انتقال به مراحل دیگر کاهش یابند و ناپدید شوند. اما اگر این علائم بیش از دو هفته ادامه یابند، می‌تواند نشانه‌ای از ابتلا به افسردگی بالینی باشد. در این صورت، مهم است که به دنبال کمک حرفه‌ای باشید تا بتوانید با احساسات و چالش‌های خود به درستی کنار بیایید.

چرا افراد موفق هم دچار افسردگی وجودی می‌شوند؟

هر فردی ممکن است با بحران‌های وجودی یا دوره‌های افسردگی مواجه شود. با این حال، برخی پژوهشگران بر این باورند که افراد بااستعداد یا کسانی که به شدت بر روی کارهای خود تمرکز می‌کنند و احساساتشان را به شکل افراطی بروز می‌دهند، بیشتر از دیگران در معرض افسردگی وجودی قرار دارند. جالب است که برخی شخصیت‌های تاریخی نیز در برهه‌ای از زندگی خود به این نوع افسردگی مبتلا شده‌اند. از جمله این افراد می‌توان به آبراهام لینکولن، ارنست همینگوی، ویلیام فاکنر، چارلز دیکنز، تنسی ویلیامز، ویرجینیا وولف، امیلی دیکنسون و النور روزولت اشاره کرد. عواملی مانند تلاش مداوم این افراد برای درک مسائل جهانی یا مبارزه با بی‌عدالتی‌های اجتماعی ممکن است زمینه‌ساز ابتلای آن‌ها به افسردگی وجودی باشد.
انسان‌ها ذاتاً موجوداتی کنجکاو هستند. بنابراین، طبیعی است که افراد کنجکاوتر سوالات بیشتری را مطرح کنند. در واقع کودکان و بزرگسالان عمیق‌نگر که به دنبال معنا در زندگی خود هستند، احتمالاً بیشتر با سوالات وجودی مواجه می‌شوند.