ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان + چگونه روانشناسان می‌توانند انگیزه را تقویت کنند؟

ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان یکی از دغدغه‌های اصلی خانواده‌ها و جامعه است. دوران نوجوانی حساسیت بالایی دارد و حس استقلال‌طلبی، کنجکاوی و فشار همسالان می‌تواند زمینه تجربه مصرف مواد را فراهم کند. اگر این تجربه به مصرف مداوم و وابستگی منجر شود، پیامدهای جبران‌ناپذیری بر سلامت جسم و روان نوجوان خواهد داشت. رویکردهای درمانی روانشناسان نقش حیاتی در پیشگیری و درمان اعتیاد نوجوانان دارند. ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان نیازمند یک تیم چندرشته‌ای متشکل از روانشناسان، پزشکان و مشاوران خانواده است تا ضمن ارزیابی دقیق عوامل فردی، اجتماعی و خانوادگی، برنامه‌ای جامع برای درمان ارائه دهند. دکتر روانشناس در مشهد با بهره‌گیری از روش‌های روان‌شناختی مانند مداخلات شناختی-رفتاری، خانواده درمانی و آموزش مهارت‌های زندگی، نوجوانان را در تغییر الگوهای رفتاری ناسازگار و تقویت مهارت‌های مقابله‌ای همراهی می‌کند.

اعتیاد به مواد مخدر در نوجوانان

اعتیاد به مواد مخدر در نوجوانان یک چالش جهانی است که پیامدهای گسترده‌ای بر سلامت جسمانی و روانی، تحصیل، روابط اجتماعی و آینده شغلی نوجوانان دارد. اغلب نوجوانان به دلیل کنجکاوی، فشار همسالان یا جستجوی احساس لذت و آرامش موقت، مصرف مواد را آغاز می‌کنند، اما با تکرار مصرف، وابستگی شکل گرفته و کنترل رفتار از دست می‌رود. مواد مخدر با تأثیر بر سیستم عصبی، احساس لذت کوتاه‌مدت ایجاد می‌کنند، اما اثرات مخرب جسمی مانند کاهش انرژی، ضعف سیستم ایمنی، مشکلات قلبی و عوارض روانی از جمله اضطراب، افسردگی و بی‌انگیزگی، کیفیت زندگی نوجوان را شدیداً کاهش می‌دهد. اعتیاد در نوجوانان به معنای از دست دادن کنترل بر مصرف مواد است و می‌تواند جسمی، روانی یا هر دو باشد. توجه به علائم اولیه مصرف و حمایت خانواده می‌تواند نقش کلیدی در پیشگیری از وابستگی شدید و کاهش عوارض بلندمدت جسمی و روانی نوجوانان داشته باشد.

نقل‌قول از WHO EMRO درباره ترک اعتیاد در نوجوانان: "Prevention of substance use and related disorders Is largely achievable. Evidence-based prevention can save lives and reduce costs, as repeated substance use is associated not only with multiple health and social consequences for the user, but also has negative impacts on families, friends, colleagues, health and social welfare systems, and economic development." " پیشگیری از مصرف مواد و اختلالات مرتبط با آن تا حد زیادی قابل دستیابی است. پیشگیری مبتنی بر شواهد می‌تواند جان افراد را نجات دهد و هزینه‌ها را کاهش دهد، زیرا مصرف مکرر مواد نه تنها پیامدهای متعدد بهداشتی و اجتماعی برای فرد مصرف‌کننده دارد، بلکه تأثیرات منفی بر خانواده‌ها، دوستان، همکاران، سیستم‌های بهداشت و رفاه اجتماعی و توسعه اقتصادی نیز به همراه دارد."

1. وابستگی جسمی به مواد در نوجوانان

وقتی نوجوان برای مدت زمان مشخصی ماده‌ای را مصرف می‌کند، بدن به آن وابسته می‌شود و برای عملکرد طبیعی به آن تکیه می‌کند. در نتیجه، کاهش یا قطع مصرف مواد می‌تواند باعث بروز علائم جسمی ناخوشایند و حتی خطرناک شود. در این شرایط، قطع مصرف باعث بروز علائم ترک می‌شود که می‌تواند شامل لرزش، تعریق، تهوع، بی‌خوابی و دردهای عضلانی باشد. این علائم به دلیل تغییرات شیمیایی در مغز و سیستم عصبی ایجاد می‌شوند. مصرف مداوم مواد همچنین سیستم پاداش مغز را تحت تأثیر قرار می‌دهد، به گونه‌ای که فعالیت‌ها و تجربیاتی که قبلاً لذت‌بخش بودند، مانند صرف یک وعده غذایی خوب یا گذراندن وقت با دوستان، دیگر حس رضایت کافی ایجاد نمی‌کنند. هنگام تلاش نوجوان برای ترک، خلق و خو و احساسات او شدیدتر تحت تأثیر قرار می‌گیرد، زیرا بدن به ماده مصرفی عادت کرده و بدون آن قادر به عملکرد طبیعی نیست.

2. وابستگی روانی به مواد در نوجوانان

دلایل شکل‌گیری وابستگی روانی می‌تواند شامل مشکلات خانوادگی، فشار تحصیلی، عدم مهارت در مدیریت احساسات و تأثیر دوستان مصرف‌کننده باشد. درمان این نوع وابستگی معمولاً نیازمند جلسات مشاوره فردی، گروه‌درمانی و آموزش مهارت‌های مقابله‌ای است. با ایجاد وابستگی روانی، نوجوان به این باور می‌رسد که برای عملکرد طبیعی یا انجام فعالیت‌های روزمره خود، مانند حضور در جمع دوستان، شرکت در مهمانی یا تمرکز بر درس‌ها، به ماده مصرفی نیاز دارد.

در این حالت، نوجوان احساس می‌کند بدون مصرف آن ماده قادر به ادامه فعالیت‌های عادی یا حتی زندگی روزمره نیست. این نوع وابستگی روانی، یکی از چالش‌های اصلی در فرآیند ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان محسوب می‌شود و نیازمند حمایت روانشناسان و برنامه‌های تخصصی درمانی است تا نوجوان بتواند بدون تکیه به مواد، مهارت‌های مقابله‌ای و زندگی سالم را بازیابی کند.

علائم اعتیاد در نوجوانان

بدترین نگرانی والدین زمانی است که تغییراتی در رفتار یا روحیه نوجوان مشاهده می‌کنند و این سؤال برایشان پیش می‌آید که آیا او درگیر اعتیاد شده است یا خیر. یکی از مؤثرترین راه‌ها برای کاهش پیامدهای منفی اعتیاد در نوجوانان، تشخیص سریع و به موقع این موضوع است. شناسایی علائم اعتیاد در نوجوانان، شامل تغییرات جسمی، روانی و رفتاری، اولین قدم برای مداخله و آغاز درمان و ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان است. علائم اعتیاد را می توان به موارد زیر تقسیم کرد:

1. ابزار استفاده از مواد مخدر

والدین باید نسبت به لوازم مرتبط با مصرف مواد در نوجوانان آگاه باشند، زیرا این وسایل اغلب در اتاق‌خواب، میان وسایل شخصی، لباس‌ها یا مکان‌های مخفی پیدا می‌شوند. از جمله این ابزارها می‌توان به بندهای لاستیکی یا کمربند برای بستن بازو، گلوله‌های پنبه‌ای، فندک، سوزن، قاشق‌های سوخته، سرنگ، لوله‌های شیشه‌ای یا فلزی، نی‌های فلزی یا پلاستیکی، تکه‌های فویل آلومینیومی، تیغ، ظرف‌های کوچک شیشه‌ای یا پلاستیکی و بسته‌های کاغذی کوچک اشاره کرد. همچنین قطره چشم برای مخفی کردن علائم خون‌آلودگی یا مردمک‌های گشاد شده نیز ممکن است استفاده شود. شناسایی این وسایل می‌تواند گام مهمی در پیشگیری و کمک به ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان باشد.

2. تغییرات جسمانی و ظاهری در نوجوان

تغییرات جسمی می‌توانند از علائم مهم اعتیاد در نوجوانان باشند. این تغییرات شامل اختلال در الگوهای غذا خوردن، مشکلات خواب مانند بی‌خوابی، دشواری در بیدار شدن یا تمایل به خواب طولانی در طول روز، افزایش یا کاهش ناگهانی وزن، کاهش نظافت شخصی و بدتر شدن ظاهر فیزیکی، خشکی چشم، لرزش‌های ناگهانی بدن، ضعف در هماهنگی حرکتی، آبریزش یا بالا کشیدن بینی و بوی غیرعادی از نفس یا لباس هستند.

3. تغییرات روان‌شناختی در نوجوان

نوجوانان مبتلا به اعتیاد ممکن است دچار تغییرات روانی قابل توجهی شوند. از جمله این نشانه‌ها می‌توان به عصبانیت یا تحریک‌پذیری، به ویژه در ساعات صبح، رفتارهای شکاکانه، اضطراب یا ترس بی‌دلیل، دوره‌های انرژی غیرمعمول، نوسانات خلق و خو، بی‌انگیزگی ناگهانی و تغییرات غیرمنتظره در نگرش یا شخصیت اشاره کرد. شناسایی این تغییرات می‌تواند والدین را در تشخیص سریع و حمایت مؤثر کمک کرده و نقش مهمی در موفقیت ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان ایفا کند.

4. تغییرات رفتاری نوجوان

برخی تغییرات رفتاری در نوجوانان می‌تواند هشداردهنده مصرف مواد باشد. از جمله این نشانه‌ها می‌توان به تغییر ناگهانی دوستان، درخواست مکرر پول یا قرض گرفتن مداوم، فروش اموال شخصی، گم شدن وسایل با ارزش یا داروها در خانه، نادیده گرفتن قوانین خانواده، افت تحصیلی، پنهان‌کاری و استفاده از کدهای مخفی هنگام صحبت با دوستان اشاره کرد. همچنین منزوی شدن، کناره‌گیری از خانواده، استفاده غیرعادی از عینک آفتابی در خانه، اجتناب از تماس چشمی و مصرف بیش از حد دهان‌شویه، ادکلن یا خوشبوکننده برای پنهان کردن بوی دود، می‌تواند از علائم هشدار باشد. البته این تغییرات لزوماً به معنای اعتیاد نیست و ممکن است بخشی از رفتارهای معمول نوجوانی باشد. در صورت شک یا مشاهده شواهدی از سوءمصرف مواد، والدین می‌توانند با دریافت مشاوره تخصصی از خدمات کلینیک روانشناسی در مشهد، نوجوان خود را در مسیر ترک اعتیاد به مواد همراهی کنند.

چه عواملی باعث اعتیاد به مواد مخدر در نوجوانان می‌شود؟

اعتیاد ممکن است در بزرگسالی رخ دهد و از این جهت هیچ دلیل واحد و مشخصی برای اعتیاد در نوجوانان وجود ندارد. عوامل زیادی وجود دارد که شخص را نسبت به مصرف مواد مخدر وسوسه می‌کند، اما با این حال با پیشگیری و آموزش درست می‌توان بر این عوامل چیره شد. ترکیبی از عوامل فردی، اجتماعی و محیطی می‌تواند احتمال مصرف مواد را افزایش دهد.

عوامل فردی و کنجکاوی: هیچ دلیل واحد و مشخصی برای اعتیاد در نوجوانان وجود ندارد، اما ترکیبی از عوامل مختلف می‌تواند زمینه مصرف مواد را ایجاد کند. یکی از مهم‌ترین عوامل، کنجکاوی نوجوانان است. آن‌ها از طریق فیلم‌ها، برنامه‌های تلویزیونی و شبکه‌های اجتماعی با مواد مخدر آشنا می‌شوند و گاهی برای تجربه مستقیم یا به عنوان راهی برای سرکشی و آزمودن مرزها، سراغ مصرف می‌روند.

فشار همسالان و محیط اجتماعی: فشار همسالان نقش قابل توجهی در گرایش نوجوانان به مصرف مواد دارد. ترس از طرد شدن یا پذیرفته نشدن توسط دوستان، اغلب نوجوانان را وادار به پیروی از گروه می‌کند. همچنین محیط مدرسه، محله، مهمانی‌ها و دورهمی‌هایی که دسترسی به مواد در آن آسان است، می‌تواند احتمال مصرف و اعتیاد را افزایش دهد.

رویدادهای آسیب‌زا و تجربیات دوران کودکی: تجارب آسیب‌زا مانند مرگ نزدیکان، جدایی والدین، مشکلات مالی یا خشونت خانگی، نوجوان را به سمت مصرف مواد برای فرار از دردهای روانی سوق می‌دهد. آزار جسمی، جنسی یا کلامی و بی‌توجهی در دوران کودکی نیز می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات عاطفی و اعتیاد شود.

اختلالات روان‌شناختی و سایر عوامل: اختلالات روان‌شناختی مانند افسردگی، اضطراب و رفتارهای تکانشی می‌توانند نوجوانان را به سمت مصرف مواد سوق دهند. سابقه خانوادگی سوءمصرف مواد، اعتمادبه‌نفس پایین، احساس طردشدگی و تصورات اشتباه درباره مصرف مواد، از دیگر عوامل مؤثر هستند.

راه های پیشگیری از اعتیاد به مواد در نوجوانان

شناخت عوامل ذکر شده و تشخیص زودهنگام، والدین و مربیان را قادر می‌سازد تا با مداخله به‌موقع و حمایت روانشناختی، مسیر ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان را هموار کنند. آموزش مهارت‌های مقابله‌ای، مشاوره تخصصی در کلینیک روانشناسی در مشهد و حمایت خانوادگی، از مهم‌ترین اقدامات پیشگیرانه هستند که می‌توانند از وابستگی طولانی‌مدت نوجوان جلوگیری کرده و سلامت جسمی و روانی او را حفظ کنند.

اگرچه بهترین حالت این است که نوجوان هیچ‌گاه به مصرف مواد روی نیاورد، اما کنترل کامل این موضوع تقریباً غیرممکن است. از این رو، تمرکز والدین و مربیان باید بر پیشگیری از اعتیاد در نوجوانان و افزایش آگاهی آن‌ها درباره خطرات مواد مخدر باشد. آموزش مهارت‌های مقابله‌ای، ایجاد محیط امن و حمایت عاطفی، اطلاع‌رسانی درباره عوارض جسمی و روانی مصرف مواد و تقویت ارتباطات مثبت با خانواده و دوستان، از مهم‌ترین راهکارهای پیشگیرانه محسوب می‌شوند. توجه به این موارد می‌تواند شانس نوجوان را برای انتخاب سبک زندگی سالم افزایش دهد و مسیر ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان را در صورت بروز مشکل، هموارتر کند.

1-دیدگاه آن‌ها را در مورد استفاده از مواد بپرسید.

به جای ارائه سخنرانی طولانی، بهتر است به نظرات و سؤالات نوجوان خود درباره مواد مخدر با دقت گوش دهید. این رویکرد، زمینه‌ای برای گفت‌وگوی باز و صادقانه فراهم می‌کند و نوجوان را ترغیب می‌کند که نگرانی‌ها و تجربیات خود را بدون ترس از قضاوت مطرح کند.

2-در مورد اینکه چرا آن‌ها هرگز نباید مواد مخدر مصرف کنند، صحبت کنید.

از ایجاد ترس و تهدید در نوجوان خود خودداری کنید. بهترین نقطه شروع برای گفتگو، بیان عوارض مصرف مواد مخدر است. می‌توانید توضیح دهید که چگونه مصرف مواد می‌تواند بر جنبه‌های مهم زندگی نوجوان تأثیر بگذارد، مانند عملکرد ورزشی، سلامت جسمی و روانی یا ظاهر و زیبایی او. این نوع گفتگو، آگاهی نوجوان را افزایش می‌دهد و نقش مهمی در پیشگیری و حمایت در مسیر ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان ایفا می‌کند.

3-رسانه‌های اجتماعی را جدی بگیرید.

رسانه‌های اجتماعی، برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌ها و موسیقی می‌توانند مصرف مواد مخدر را طبیعی یا جذاب نشان دهند. والدین باید با نوجوان خود درباره محتوایی که دنبال می‌کند صحبت کنند: چه برنامه‌ها و فیلم‌هایی تماشا می‌کند؟ چه بازی‌هایی انجام می‌دهد؟ و چه سبک موسیقی را می‌شنود؟

4- از سرزنش کردن خودداری کنید.

شرم و سرزنش می‌تواند انگیزه نوجوان برای مصرف مواد را افزایش دهد. هنگام گفتگو با فرزندتان، تلاش کنید شرم و قضاوت را به حداقل برسانید. اگر نوجوان شما قبلاً ماده‌ای مصرف کرده یا در حال حاضر استفاده می‌کند، بدون سرزنش، درباره دلایل مصرف و راهکارهایی برای جلوگیری از تکرار آن صحبت کنید. این رویکرد اعتماد نوجوان را افزایش می‌دهد و گامی مؤثر در مسیر ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان محسوب می‌شود.

5-در مورد راه‌های مقاومت در برابر فشار همسالان بحث کنید.

با نوجوان خود گفتگو کنید که یک دوستی سالم چگونه است و چه ویژگی‌هایی دارد. در این بحث، روش‌های ترک روابطی که نوجوان را به مصرف مواد مخدر ترغیب می‌کنند و نحوه رد پیشنهادات همسالان برای استفاده از مواد را نیز بررسی کنید.

6- پیوند قوی بین خود و نوجوانتان بسازید.

ایجاد یک رابطه سالم و صمیمی بین والدین و فرزند، مؤثرترین راه برای تشویق نوجوان به دوری از مصرف مواد مخدر یا الکل است. با نشان دادن اعتماد و گوش دادن بدون قضاوت، می‌توانید پیوند قوی‌تری با نوجوان برقرار کنید و زمینه لازم برای پیشگیری و حمایت در مسیر ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان را فراهم نمایید.

7-قدردانی را فراموش نکنید.

همیشه نوجوان خود را برای پرهیز از مواد یا بازگشت به مسیر درست پس از تجربه مصرف، تشویق و قدردانی کنید. اعتیاد نشان‌دهنده ضعف یا نقص شخصیتی نیست و هیچ فردی از آن مصون نیست، به ویژه نوجوانان که در مرحله‌ای حساس و چالش‌برانگیز از زندگی هستند. مصرف مواد اغلب راهی برای مقابله با دردها و مشکلاتی است که نوجوان هنوز قادر به بیان آن‌ها نیست. در صورت مشاهده نشانه‌های سوءمصرف، دریافت مشاوره تخصصی و حمایت روانشناختی می‌تواند روند ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان را تسهیل کرده و از پیامدهای منفی طولانی‌مدت جلوگیری کند.

پیگیری و مراقبت بعد از درمان به چه صورت باید باشد؟

پیگیری مستمر وضعیت نوجوان پس از پایان درمان، یکی از مراحل حیاتی مشاوره اعتیاد است. حتی پس از ترک موفق، نوجوانان در معرض بازگشت به مصرف مواد قرار دارند، زیرا عادات قدیمی و شرایط استرس‌زا ممکن است وسوسه ایجاد کنند. مشاوران با ارائه برنامه‌های خودیاری و خودتنظیمی به نوجوانان کمک می‌کنند تا کنترل بیشتری بر هیجانات، رفتارها و واکنش‌های خود داشته باشند. این برنامه‌ها شامل آموزش مهارت‌های مقابله‌ای، مدیریت استرس، تنظیم هیجان و حل مسئله است تا نوجوان بتواند در موقعیت‌های چالش‌برانگیز تصمیمات سالم بگیرد. علاوه بر این، پیگیری منظم توسط مشاور، جلسات مرور پیشرفت و بازبینی اهداف درمانی، نوجوان را در مسیر درست نگه می‌دارد و هرگونه نشانه بازگشت به مصرف را سریع شناسایی می‌کند. خانواده نیز نقش کلیدی در این مرحله دارد؛ حمایت عاطفی، ایجاد محیطی امن و تشویق نوجوان برای ادامه رفتارهای مثبت، شانس موفقیت طولانی‌مدت در ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان را افزایش می‌دهد. ترکیب پیگیری مستمر، آموزش مهارت‌های خودتنظیمی و حمایت خانواده، نوجوان را قادر می‌سازد تا عادت‌های مخرب را کنار بگذارد و زندگی سالم و مستقلی را تجربه کند.

مشاوره ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان چگونه است؟

مشاوره اعتیاد نوجوانان به آن‌ها کمک می‌کند تا از مصرف مواد مخدر دست بکشند و سلامت جسمی و روانی خود را باز یابند. در این راستا روان‌درمانگر وارد عمل می‌شود. اما روان‌درمانگر کیست؟ روان‌درمانگر، متخصصی است که با روش‌های علمی مانند CBT، ACT یا MI، افکار، هیجان‌ها و رفتارهای ناسازگار را شناسایی و اصلاح می‌کند. در حوزه اعتیاد نوجوانان، او عوامل محرک مصرف را بررسی و مهارت‌های مقابله‌ای مانند تنظیم هیجان، حل مسئله و مدیریت وسوسه را آموزش می‌دهد. مشاور با والدین نیز همکاری می‌کند تا ارتباط سالم برقرار شده و مرزها و پیامدها به‌درستی اعمال شوند. در صورت وجود هم‌ابتلایی‌ها مثل اضطراب یا افسردگی، درمان همزمان آن‌ها شانس موفقیت در ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان را افزایش می‌دهد. مشاور در جهت بهبود بیمار، مراحل زیر را طی می‌کند:

ارزیابی فرد: در این مرحله، مشاور با استفاده از مصاحبه‌ها و ابزارهای تخصصی میزان مصرف، عوامل محرک و شرایط روانی نوجوان را شناسایی می‌کند. ارزیابی دقیق، پایه‌ای برای طراحی برنامه مناسب ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان است.

برقراری ارتباط مؤثر با نوجوان: مشاور با ایجاد فضای اعتماد و گوش دادن فعال، نوجوان را تشویق می‌کند نگرانی‌ها و تجربیات خود را به اشتراک بگذارد. این ارتباط مؤثر، انگیزه و مشارکت نوجوان در روند درمان را افزایش می‌دهد.

درمان سرپایی: در این روش، نوجوان جلسات مشاوره و درمان منظمی را بدون نیاز به بستری شدن دریافت می‌کند. درمان سرپایی مناسب افرادی است که وابستگی آن‌ها سبک تا متوسط است و محیط خانواده از حمایت کافی برخوردار است.

بستری کردن فرد: در موارد شدید اعتیاد یا وجود هم‌ابتلایی‌ها، بستری کردن نوجوان در مراکز تخصصی ضروری است. این روش امکان نظارت کامل، کاهش خطر لغزش و ارائه مراقبت‌های پزشکی و روان‌شناختی متمرکز را فراهم می‌کند.

روان‌درمانی: روان‌درمانی بخش اصلی درمان اعتیاد در نوجوانان است و مشاوران در سطح فردی، خانوادگی و گروهی با نوجوانان کار می‌کنند. در مشاوره فردی، درمان شناختی-رفتاری (CBT) به نوجوان کمک می‌کند تا الگوهای منفی زندگی خود را شناسایی و آن‌ها را با رفتارها و تفکرات مثبت جایگزین کند. در سطح خانوادگی، روان‌درمانگر با استفاده از رویکرد خانواده درمانی رابطه نوجوان و والدین را بهبود می‌بخشد و تعامل سازنده ایجاد می‌کند. همچنین مشاوره گروهی با حمایت همسالان، به ویژه افرادی که تجربه سوءمصرف مواد داشته‌اند، نوجوان را در درک بهتر وضعیت خود و تسهیل مسیر ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان یاری می‌کند.

دارو درمانی: در برخی موارد، پزشکان برای تسریع روند ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان دارو تجویز می‌کنند، به ویژه زمانی که مصرف مواد ناشی از یک اختلال روانی مانند افسردگی باشد. داروهای معمول شامل بوپروپیون، نالترکسون، متادون و بوپرنورفین هستند که تحت نظر متخصص روانپزشک استفاده می‌شوند. لازم است بدانید مشاوران و دکتر روانشناس مجاز به تجویز دارو نیستند و در صورت نیاز، فرد را برای درمان دارویی به روانپزشک ارجاع می‌دهند. ترکیب دارو با روان‌درمانی و مشاوره، شانس موفقیت در درمان و پیشگیری از عود اعتیاد را افزایش می‌دهد.

جمع‌بندی

ترک اعتیاد به مواد در نوجوانان فرآیندی حساس و پیچیده است که نیازمند توجه خانواده، مشاوران و روانشناسان متخصص است. شناسایی به‌موقع علائم اعتیاد، ارائه برنامه‌های جامع درمانی شامل روان‌درمانی، مشاوره خانوادگی و گروهی، دارودرمانی در صورت نیاز و پیگیری مستمر، شانس موفقیت را افزایش می‌دهد. حمایت عاطفی خانواده، آموزش مهارت‌های مقابله‌ای و گفت‌وگوهای صادقانه، مسیر ترک اعتیاد را هموار می‌کند. برای دریافت مشاوره تخصصی و برنامه درمانی مؤثر، همین امروز با کلینیک تخصصی مهر رضوی تماس بگیرید و نوجوان خود را در مسیر زندگی سالم همراهی کنید.

واحد تحقیق و توسعه: کلینیک تخصصی مهر رضوی