اختلال یادگیری چیست و چگونه درمان می شود؟

از کجا بفهمیم کودک دچار اختلال یادگیری است؟ (تست شخصیت)

ناتوانایی‌های یادگیری، معمولا با ورود کودک به دبستان شناسایی می‌شود و گاه حتی افراد بدون شناسایی و تشخیص این بیماری به زندگی خود ادامه می‌دهند. به همین دلیل این افراد در روابط با خانواده ودوستان دچار ضعف و مشکل هستند. تنها با اطلاع داشتن از علائم و نشانه‌های اختلال در یادگیری نمی‌توان به طور قطع عنوان کرد که این فرد با این بیماری روبه رو است. در واقع تشخیص صحیح این اختلال باید توسط یک روانپزشک یا روانشناس انجام شود. یک دکتر روانشناس در مشهد می‌تواند با بررسی موارد زیر به راحتی مشکل را پیدا و حل کند.

● تاریخچه رشد کودک

● مشاهدات معلم و والدین

● ژنتیک و سابقه بیماری

● آزمون شخصیت شناسی

تاریخچه رشد کودک

روانشناس، رشد کودک از نظر فکری، حرکتی و عاطفی را می‌سنجد و اگر مشکلی وجود داشت آن را بررسی می‌کند.

مشاهدات معلم و والدین

معلم و والدین، تنها کسانی هستند که در سنین ابتدایی و پیش از آن کنار کودک بوده و دوستش دارند. اختلالات یادگیری معمولا با علائمی همراه است. مشاهدات پدر و مادر یا معلم می‌تواند در درک درست این اختلال کمک بزرگی برای پزشک باشد.

ژنتیک و سابقه بیماری

اگر در خانواده فردی را دارید که به صورت ژنتیکی درگیر اختلال یادگیری است باید نگران فرزند خود باشید.

آزمون شخصیت شناسی

این اختلال با انجام تست IQ و تست‌های دیگر در زمینه خواندن، نوشتن و هوش ریاضی قابل تشخیص است.

شناسایی اختلالات یادگیری با کمک نقاط عطف رشد

رشد کودکان از بدو تولد شامل چندین نقطه است که به این نقاط، نقاط عطف رشد می‌گویند. این نقاط به فرزند شما کمک می‌کند که از یک نوزاد کوچک به فردی بزرگ و مستقل به همراه توانایی‌های فوق‌العاده تبدیل شود. شناخت نقاط عطف در کودکان نوپا و دوره پیش دبستانی بسیار حائز اهمیت است. مشکلات رشد در مراحل اولیه می‌توانند یکی از دلایل ناتوانی در یادگیری باشند و اگر سریع مشخص شوند درمان اختلال یادگیری راحت و موثر‌تر است. با شناخت نقاط عطف کودکان، می‌توان به پرورش بهتر و شناسایی اختلالات یادگیری در آن‌ها کمک کرد. این نقاط شامل رشد حرکتی، شناختی، ادراکی، اجتماعی و خود تنظیمی است.

رشد حرکتی: یک کودک در ۳ سال اول پس از تولد به سرعت از نوزاد به یک فرزند پر جنب و جوش تبدیل می‌شود. به تدریج راه می‌رود، انگشتان دست و پای خود را حرکت می‌دهد و بازی می‌کند. اگر هر کدام از این اتفاق‌ها رخ ندهد، احتمال اختلال در یادگیری از نوع حرکتی و کلامی وجود دارد.

رشد شناختی: از لحاظ شناختی، کودک می‌تواند با توانمند شدن حافظه، مهارت‌های علمی در حل مسائل ریاضی و فیزیک، همچنین دسته بندی اطلاعات را کسب کند.

رشد ادراکی: کودکان از همان ابتدای تولد در هنگام نوزادی صدا‌ها، بو‌ها و تصاویر را تشخیص می‌دهد و به لمس حساس هستند.

رشد اجتماعی: انسان موجودی اجتماعی است و نمی‌توان او را جدا از جامعه دانست. کودکان و بازی با همسالان، تعاملات اجتماعی و تقلید از دیگران کیفیت و پیچیدگی این روابط اجتماعی را افزایش می‌دهد. رشد اجتماعی به کودکان کمک می‌کند که هنجار‌ها و قوانین رفتاری را تشخیص دهند و در بازی‌ها و فعالیت‌های اجتماعی شرکت کنند.

خود تنظیمی: به میزان توانایی کودک در مدیریت نیاز‌ها، عواطف و رفتار‌ها خود تنظیمی می‌گویند. این ویژگی خود تنظیمی با تنظیم خواب، توجه و کنترل تکانه‌ها شروع می‌شود. کودکان تا سن نوجوانی بزرگ شده و یاد می‌گیرند در مقابل ناامیدی مقاومت و زندگی خود را هدفمند کنند. پس اگر کودکی نتوانست این احساسات را مدیریت کند درگیر اختلالی مانند اختلال یادگیری شده است.

رشد عاطفی: کودکان از نوزادی تا اوایل دوره کودکی احساساتی مانند گرسنگی، خستگی، لذت و کنجکاوی را تجربه می‌کنند. با افزایش سن این احساسات پیچیدگی پیدا کرده به همین دلیل غرور، حس گناه و شرم در زندگی پررنگ می‌شود. این احساسات ناشی از خود آگاهی و درک هنجار‌های اجتماعی است. رشد عاطفی به افراد کمک می‌کند تا از طریق ارتباط عمیق‌تر با دیگران، احساسات خود را به صورت کلامی و غیر کلامی بروز دهند.